Dag 20: wat een achtbanen!
Door: Frits
Blijf op de hoogte en volg Frits
21 Juli 2009 | Verenigde Staten, Winter Haven
En ik maar denken dat Walibi Flevo leuke en grote achtbanen heeft. Na Busch Gardens vandaag weet ik dat we in NL maar kinderspel hebben op dat gebied. Wat een geweldige rollercoasters hebben ze hier. Ik had verwacht dat het hier wel heel druk zou zijn, maar dat viel dus reuze mee. In het park heb ik een Nederlandse familie gesproken die hier al 10 jaar achter elkaar komt. Zij vertelden mij dat je hier in de afgelopen jaren over de hoofden kon lopen, dus blijkbaar heeft de recessie hier ook in het park toegeslagen. Gelukkig voor mij betekende dat vandaag dus nauwelijks wachttijden.
Mijn eerste was een van de grootste dubbele houten achtbanen ter wereld met snelheden tot 140 km/hr. Een geweldig ding en het leuke van houten achtbanen is dat ze heel veel trillingen doorgeven aan de karretjes. Heel puur allemaal. Je wordt in geen achtbaan zo door elkaar geschud als in zo’n houten ding. En toch ga ik ook hier voor mijn plezier in :).
Daarna snel door naar het hoogtepunt van het park: de SheiKra. Die was bij binnenkomst nog even gesloten en daarom heb ik eerst die houten achtbaan gepakt. De SheiKra kun je van een afstand al zien. 60 meter omhoog en dan komt een draai van 90 graden, ofwel loodrecht naar beneden. Om dat nog wat leuker te maken, laten ze de karretjes over de rand gaan en dat stop ie. Je kijkt dan recht naar beneden vanaf bijna 60 meter. Daar laten ze je ongeveer 4 seconden ‘hangen’ en dan worden de remmen losgegooid. Een pure vrije val..... en na een paar draaien weer een stuk omhoog en nog eens een (kleiner) stuk recht naar beneden. Wat een geweldige kick. Deze coaster heb ik drie keer achter elkaar gedaan, want ik kon er geen genoeg van krijgen.
De rest van de dag heb ik besteed aan de overige achtbanen met nog veel meer loopings, inversions en hoge snelheden. Overigens wel allemaal stalen achtbanen. En natuurlijk ook een paar waterachtbanen, minder spectaculair, maar wel heel lekker bij deze hoge temperaturen.
Het leuke van dit park is ook dat het eigenlijk een kruising is tussen een thema-park en een dierentuin. En die combinatie is best goed gelukt. Ik heb dan ook met veel plezier naar de exotische volgels en roofdieren gekeken. Het voeren van de olifanten was een verhaal apart. Ongelooflijk hoe verfijnd die grote kolossen hun slurf kunnen gebruiken om de kleinste stukjes voedsel (in dit geval smarties of zo) op t epakken en in hun bek te krijgen. De sociale rangorde in de groep van vijf indische vrouwtjes olifanten was ons van te voren door een oppasser uitgelegd. Je kon dat prachtig terug zien bij het eten.
In de namiddag had ik er verder wel genoeg van gekregen en ben ik weer terug gereden naar Winter Haven. Amerikanen blijven toch wel heer in het verkeer. Niet zo opgefokt als in Nederland. Nog een dagje hier en dan terug naar NL. Ik moet zeggen dat ik er nu echt naar uitkijk om weer terug te gaan. Nu de druk van de vlieglessen er af is, begin ik huis aardig te missen. Wat zal ik blij zijn als ik weer terug bij mijn Drentje ben.
Mijn eerste was een van de grootste dubbele houten achtbanen ter wereld met snelheden tot 140 km/hr. Een geweldig ding en het leuke van houten achtbanen is dat ze heel veel trillingen doorgeven aan de karretjes. Heel puur allemaal. Je wordt in geen achtbaan zo door elkaar geschud als in zo’n houten ding. En toch ga ik ook hier voor mijn plezier in :).
Daarna snel door naar het hoogtepunt van het park: de SheiKra. Die was bij binnenkomst nog even gesloten en daarom heb ik eerst die houten achtbaan gepakt. De SheiKra kun je van een afstand al zien. 60 meter omhoog en dan komt een draai van 90 graden, ofwel loodrecht naar beneden. Om dat nog wat leuker te maken, laten ze de karretjes over de rand gaan en dat stop ie. Je kijkt dan recht naar beneden vanaf bijna 60 meter. Daar laten ze je ongeveer 4 seconden ‘hangen’ en dan worden de remmen losgegooid. Een pure vrije val..... en na een paar draaien weer een stuk omhoog en nog eens een (kleiner) stuk recht naar beneden. Wat een geweldige kick. Deze coaster heb ik drie keer achter elkaar gedaan, want ik kon er geen genoeg van krijgen.
De rest van de dag heb ik besteed aan de overige achtbanen met nog veel meer loopings, inversions en hoge snelheden. Overigens wel allemaal stalen achtbanen. En natuurlijk ook een paar waterachtbanen, minder spectaculair, maar wel heel lekker bij deze hoge temperaturen.
Het leuke van dit park is ook dat het eigenlijk een kruising is tussen een thema-park en een dierentuin. En die combinatie is best goed gelukt. Ik heb dan ook met veel plezier naar de exotische volgels en roofdieren gekeken. Het voeren van de olifanten was een verhaal apart. Ongelooflijk hoe verfijnd die grote kolossen hun slurf kunnen gebruiken om de kleinste stukjes voedsel (in dit geval smarties of zo) op t epakken en in hun bek te krijgen. De sociale rangorde in de groep van vijf indische vrouwtjes olifanten was ons van te voren door een oppasser uitgelegd. Je kon dat prachtig terug zien bij het eten.
In de namiddag had ik er verder wel genoeg van gekregen en ben ik weer terug gereden naar Winter Haven. Amerikanen blijven toch wel heer in het verkeer. Niet zo opgefokt als in Nederland. Nog een dagje hier en dan terug naar NL. Ik moet zeggen dat ik er nu echt naar uitkijk om weer terug te gaan. Nu de druk van de vlieglessen er af is, begin ik huis aardig te missen. Wat zal ik blij zijn als ik weer terug bij mijn Drentje ben.
-
22 Juli 2009 - 10:56
Hen En Harry:
Hallo Frits,
Drentje heeft geen tijd wij gaan lekker samen lunchen en Amsterdam verkennen. Maar wij zijn toch blij als je weer heelhuids terug bent.
Groetjes van mij en kus van Drentje -
23 Juli 2009 - 13:47
Vincent:
Hee Frits,
Geen last van evenwichtsorganen???
Ik durf het nu na jouw gestunt bijna niet meer te vertellen, maar vorige week was ik met kleindochter Laura in de Vogelrock op de Efteling. Of het nou kwam doordat die achtbaan helemaal in het pikkedonker voortraast, zodat je je niet kunt instellen op wat er komen gaat, maar na een minuutje stapte ik daar dus he-le-maal misselijk weer uit...
Ik neem aan dat je nu toch ook nog één dagje loopings hebt geoefend op 2000 voet?
:-)
Vincent -
24 Juli 2009 - 11:21
Edwin:
Hi Frits, ik heb van Alan Bugos nog een kado voor je meegenomen. Dit zal ik vandaag wel even afgeven. Morgen vertrek ik weer naar Egypte. Succes met je conversie in NL.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
